maandag 30 augustus 2010

Ding 17 Web 2.0

Web 2.0 - Weg ermee! De term wordt in mijn ogen steeds onhoudbaarder. Ten eerste is er helemaal geen sprake van een nieuw soort web - het was en is namelijk continu in ontwikkeling; ten tweede wordt web 1.0 steeds meer doorspekt met '2.0', door o.a. interactie toe te voegen.

Het is steeds eenvoudiger om zelf je stempel te drukken op je internet-ervaring en die van andere - daar blijkt een behoefte aan te zien, als we kijken naar de gretigheid die het nieuwe uitlokt. Voor bibliotheekbezoekers is interactie helaas nog maar beperkt mogelijk. Sure, we zijn per mail bereikbaar, kunnen digitaal geattendeerd worden en vanuit thuis catalogussen. Maar waar blijft de interactie? En wat doe je daar vervolgens mee?

Misschien moeten we niet alleen naar 'Wat zou Google doen' kijken, maar ook naar 'Wat zou ebay doen'; 'Wat zou amazon doen' en 'wat zou apple doen'. De schat van gebruikersgegevens (wie leest wat, hoe vaak) kan ook anoniem tot tal van diensten op maat leiden. Samenwerken, reageren, doorsturen, je mening geven, je laten adviseren door gelijkgestemden, het moet toch mogelijk zijn om landelijk dit te ontwikkelen. NBD Biblion, HKA (Bicat), debibliotheek.nl - waar blijft het?

Link een aanschafsuggestie automatisch naar een (kosten)overzicht met amazon, ebay, bol.com, bibliotheekreservering, ebook en ibl-aanvraag gecombineerd. En denk daarbij ook over de landelijke grenzen (automatisch vertaalde zoekactie).
Laat de klant a la marktplaats aangeven wat, voor wie, binnen welke straal, in welke categorie, wanneer en hoe graag (tegen kosten?) hij een materiaal wilt.

Een proef met IBI (digitale vragendienst) via de chat loopt gelukkig. Aan ebooks, widgets en aquabrowser wordt gewerkt... maar het duurt allemaal zo lang. Zo lang, dat een andere unieke gelegenheid zich alweer aandient.

In Warslworth (London), was een kast met boeken voorzien van reactiekaartjes van lezers; 'toen ik dit boek las, voelde ik....' - kijk dat is nu helemaal web 2.0 Offline!

Up to date onderzoek over allerlei aspecten van web2.0, internetontwikkeling, gebruik etc door PEW internet.

Ding 16 Youtube? na vijf jaar... en Copyright

Dat er in 5 jaar veel veranderd is, hoef je niemand wijs te maken. Het is grappig om eens terug te blikken hoe het op youtube zat 5 jaar geleden. Sommige filmpjes en pioniers van toen 'herken' ik nog. http://www.youtube.com/fiveyear. Ieder vertelt zijn verhaal wat het teweeg bracht in hun leven.

TED, 'Ideas worth spreading'- bood me weer een mooie insight in minder dan 6 minuten, over Copyright en Youtube, via spreker Margaret Gould Stewart . Waar automatisering en ict niet toe in staat zijn. Jaarlijks wordt er dus meer dan 100 jaar aan film-content, nu dagelijks(!) geupload.

Het mooie vind ik, dat iedereen films mag publiceren en zelf kan aangeven wie ze mag zien (ook alleen vrienden bijvoorbeeld). De meeste filmpjes zullen maar een paar keer bekeken worden, en het publiek pakt de paarltjes eruit - that's folksonomy!

Dat de wereld van laboratoriumonderzoek en 'So you think you can Dance' ook door webvideo in beweging komt, zie je op deze Ted Talk: http://on.ted.com/8dwp

Centre Ceramique is met video nog niet actief. DOK Delft is één van de voorlopers en presenteren op die manier hun diensten en creeren veel beleving en een kijkje achter de schermen voor de kijkers. Die inspiratie wens ik in Maastricht ook meer te gaan voelen.

Worldle: een wolk van woorden

Grappig, hoe je op het web tegen dingen aan kunt surfen, die je creatieve geest uitdagen tot expressie. Je kent ze wel, de 'woord-wolken' die in presentaties of posters uitnodigen tot lezen, je nek verrekken (net als boeketiketten in boekhandels) en je hersens pijnigen. Dat zelf zo'n wolk maken zo makkelijk is, verrastte me. Kwestie van wat woorden inrammelen en variëren met de instellingen - allemaal gewoon in de browser. Check it (rechterframe)! Wordle.net

Via deze handleiding en wat photoshop tricks, is de 100% professionele look zo gecreerd!

vrijdag 27 augustus 2010

Ding 11 Twitterific

Het is misschien de webdienst waar het meest over geschreven en gesproken wordt, naast Facebook dan. Is het zo, dat met al die aandacht, Twitter inderdaad de wereld verandert? Dat is natuurlijk hoe je het bekijkt, zoals met zoveel dingen. Het nieuws bijhouden, bijvoorbeeld, is ook zoiets waarvan je het nut en het on-nut makkelijk kunt beredeneren.

Af en toe hierbij stil staan kan geen kwaad. Vragen als: 'Wat voegt het toe aan mijn leven?'; 'Wat doe ik met deze informatie?' biedt perspectief voor jezelf. 'Wie is de bron?' en 'waar komt deze informatie vandaan en waarom?', geven een media-bewuste diepgang aan het fenomeen.

Via Twitter blijf ik zelf op de hoogte van ontwikkelingen in het (digitale) bibliotheek -en mediaveld en volg verschillende vrienden, die ik belangrijk vindt. Ik vorm zelf een mening over wat Twitter voor mij kan betekenen, door het nieuwsgierig te benaderen.

Een leuke ervaring was een micro-tweet tijdens een lezing over 'Ouderen en Media'. Tijdens de lezing werden tweets van deelnemers op een groot scherm getoond in een continue visuele stream. Zo kon de buitenwereld en de presentator makkelijker reageren op wat er leefde in de zaal (een soort vervanger van het vinger opsteken om een vraag te stellen).

Twitter blijft in ontwikkeling en er zullen nog veel boeiende toepassingen volgen, daarvan ben ik overtuigd!